Ben İbrahim Değilim ki

I
Bir akşam üstü yelken açtım,
Dingin sularına yalnızlığın.
Uçuşur rüzgarda,
Buğday başağı saçların.
Çeker beni bir girdap gibi,
Denizler kadar derin gözlerin.
Geceden kalma izmaritler,
ve şarap damlacıkları,
Kumsalda bir martının ayak izleri.
Elimde ne bir harita,
Ne bir pusula ne bir yıldız,
Etrafta Ne de sığınılacak
Bir liman var.
Önümde uçsuz bucaksız,
Deniz gözlerin.
Koyma beni denizlere,
Ben Musa değilim ki,
Umman yaramam...

II
Ateşin sudan korktuğu gibi,
Korktum insanlardan,
Kaçtım, uzaklaştım tenhalara.
Çocuk aklımla,
Çelme takmayı düşündüm,
Hiç durmadan dönen dünyaya.
Bir tennur, bir feveran,
Bir yangın yeri yüreğim.
Atma beni yangınlara,
Ben İbrahim değilim ki,
Ateşi güle çeviremem...

III
Düşen param parça,
Uçurum gözlerinden.
Görüyorum görüyorum,
Girdap ve dipsizlik var gözlerinde.
Salma beni bilinmez kuyulara,
Ben Yusuf değilim ki çıkamam...

IV
Çisil çisil bir yağmur,
Yanağımdan öpüyor,
Yağan yalnızlık yağmur değil.
Rüzgar tarıyor saçlarımı,
Esen sensizlik rüzgar değil.
Hezeyanlar gaseyanlar seller gibi,
İzliyorum titrek suya düşen aksimi.
Kaptırma beni azgın sulara,
Ben Nuh değilim ki, Tufan bilemem...

V
Ey Yar!
Ey Gece!
Düştüğüm yerden kaldır beni
Babamın bıraktığı yerden tut elimi
Oyalanma izbelerde
Ben Eyüp değilim ki sabredemem
Üşüyorum hadi karanlığınla ört beni..

Şükrullah YAVUZER
9 Nisan 2022