Bâki Kalan Şiiri - Yusuf Şeker

Baki Kalan
Hayat, bitmeyen bir ticaret olmuş,
Dünya, malını sevmeyene bâki kalır.
Yalandan âlimi, zalimi icazet almış;
Dünya, malını sevmeyene bâki kalır.

Her an geçer, her şey bâki olmaz,
Dünya dönse de gerçek kalmaz.
Kalpte saklı asıl servet durmaz;
Mal mülk değil, vicdan bâki kalır.

Gecenin ardından bir sabah gelir,
Karanlıklar biter, ışıklar serilir.
Bil ki bu dünya, fânî bir misafir;
Asıl sevgi, o kalpte bâki kalır.

Kim döner, kim bilir neyle biter,
Hayat oyunu, kimse çözemez gider.
Fânî dünya da olsa, iz bırakmak ister;
Gerçek olan, o kalpte bâki kalır.

Bir ömür geçer, göz açıp kapayınca,
Ne kaldı geriye, bir iz anılınca.
Hakk’ı bilen, eğilmez yalan önünde,
Sadakatle atan yürek bâki kalır.

Nice heves söner, kül olur bir anda,
Servet yetmez huzur dolu bir yuvada.
Kimi kendini unutur bu oyunda,
Kendini bilen gönülde bâki kalır.

yusuf şeker
05.01.2014