Değil Mi Gönlüm? Şiiri - Beşir Özer

An gelir, anı kalırdı beyinlerde,
Laleler bir demet gül olurdu.
Leylekler göç ederdi mevsimliklere,
Ateş düştüğü yeri yakardı sadece,
Halini, hatrını misal dostlar bilirdi.

Ah edersin şimdi değil mi gönlüm?

Yağmur en güzel sabahlarda yağardı,
Özlem uzak diyarlara olurdu önce,
Ne zamana bırakılırdı ne mekana,
Eller sadece soğuk havada üşürdü
Limanlara bilinmez gemiler demir attı.

Ah edersin şimdi değil mi gönlüm?
Hırkanı giy, sımsıkı, ikiyüzlere karşı.

Roman olurdu yazdığımız yazgılar,
Ataş verirdik silinmez sayfalara,
Biz derdik her şeye, karşı kıyılara,
Ben diyen varamamış altın kıyılara.
İlk ve son dediklerin, şimdi neredeler,
Merhametin, yük oldu yıkıldı dağlarına.

İnanmıyorsun şimdi, değil mi gönlüm?

Sarf ettik, dil döktük, olsun dedik.
En güzel anları onlara armağan ettik,
Vedalar, en güzel vedalar, hepsine elveda ettik.