Değil mi? Şiiri - İlhami Arslantaş

Hayat dediğimiz deli fırtına
Bir umut başına dönmek değil mi?
Varamadan varlığının tadına
Gün saat gelince sönmek değil mi?

Koparıp elinde sevmişsin gülü
Bülbül gibi güle dökmüşsün dili
Emanet bir atla geçmişsin seli
Bu emanet attan inmek değil mi?

Yorgun –argın geçen yıllardan sonra
Kırkında ayrılan yollardan sonra
Oturduğun kara çullardan sonra
Bir kuru tabuta binmek değil mi?

Kimi tahta çıkmış kimi de inmiş
Kimi bayram etmiş her gün sevinmiş
Kimi acı çekmiş kimi dövünmüş
Sonu musallada yunmak değil mi?

Der İlhami her an can cenderede
Umut yorulunca son merhalede
Dava düşer artık bu mahkemede
Üç basamak alta inmek değil mi?