Deği?im Şiiri - Umut Alperen Cengiz

Bir ağaç misalidir insanoğlu
Anne karnında tohum olur
Anne karnı huzurdur
Dokuz ay sonunda ağlayan bir bebek olursun
Herkes seni sever,öper,koklar
Bir ağacın kökü olursun
Altı yaşına geldiğinde hangi ürünü vereceğin belli olur
Ya muz gibi olursun herkes sever
Ya da zeytin gibi olursun
Dalından koparıp yeyince acı
Ama bekleyip tatlandırıp yeyince harikaymış dediğin
Ya da ceviz gibi olursun sert
Kırmadan anlayamazlar o tadı
O içindeki hüznü buhranı
Ya da kozalak olursun tadsız
Ama her şey yemek değil ya
Ondan da faydalanmayı bileceksin
Yenilmiyo diye fırlatıp atmayacaksın
Hangi meyveyi vereceğini yasadığın olaylar belirler
Büyürsün her şey değişebilir
Kozalaksan muz olabilirsin
İmkansız gibi geliyor ama hayır
Değişebilirsin sıfırdan başlayabilirsin
Her şey senin ellerinde
Ya da değişmeden kalırsın
Bu bir tercih meselesidir
Ve yaşamını değiștirebilirsin
Yeter ki şunu unutma!
Bu hayata bir daha gelmeyeceksin
Yeter ki sen iste hiç bir şey için geç değil.