Değersiz Hülyalarım Şiiri - Aytaç Öztürk

önemsizleşiyor herkes olduğunca yavaş
yedi tepenin işgal edilmedik yeri
cümlelere konulmadık işaretler
kefenlere dikilmedik cep kalmıyor
hıçkırıklarını duyuyorum
limanlardaki halatların işçilerin
fırınlardaki ekmek kokusunun
ve yağmurun neden kesildiğini anlıyorum
az ilerde duran yaşlı adamın
heyecanla anlattıkları çınlıyor kulaklarımda
bir kez daha süngü yiyor
düşüncelerim ve hayal alemim
yırtık pabuçlu çocukların serzenişleri
alıp beni vuruyor sağ elimden sol elime
ötekini diyor genç kız bilmiş tavırla
ötekini al diyor o daha güzel
esaretten kurtulamıyorum