Değersiz Bir Şiir

Mesuliyetim çoktur, zevkle ilgilenemem,
Boş geçen vaktim hiç yok, çok günah işleyemem.

Rab’be inanıyorum, hakikat biliyorum,
İbadetler varken, Rab’bimi dinliyorum.

Tüm gün çalışıyorum, vakit bulamıyorum,
Günahlardan daha da çok uzaklaşıyorum.

Kur’an’ı okuyorum ve aydınlanıyorum,
Okuduğumu anlıyor ve tebliğ ediyorum.

Gösterişten uzağım, sade hayat yaşarım,
Nefsimi aşağılar, iradeyi aşarım.

Kazıklamasalar da hor görülüyorum,
Toplumun içindeyim, şerefli yaşıyorum.

Nefsimi körleştirdim, adam sayılmıyorum,
Nasihat verenim çok, hep aşağılanıyorum.

Kurallara uyanı, aptal zannediyorlar,
Akıllı olmam için, bir de örnek oluyorlar.

(2000)