saçı sakalı birbirine karışmış
parkın uzak bır ağacına dayanmış
ne gelene bakıyor ne gidene
ürken çocuklar oluyor bazen
büyükler onlara korkmayın
o çok degerli bir insandır diyor
değerli bir şeyin ne işi var yerde...
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Her izbe'de her köprü altı ve ağaç altında toplum olarak o kadar çok sahip çıkamadığımız insanımız varki, hepsi ayrı bir değer olabilecek çocuklarımız, yaşlılarımız yanlızlığın karanlığında yere düşmüş birer değer, birer İNSAN.
Sevgilerimle dost.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta