Değerler Manzumesi Şiiri - İsmail Çörekçi

DEĞERLER MANZUMESİ...
Vicdanlar haykırsa duyan olur mu?
Göz nedir? öz bile kurudu dostum.
Hak,hakikat kula ayan olur mu!
Kalp denen o nesne çürüdü dostum.

İnsanlık kayboldu geri sektirsek.
Çiçeğin yerine güller diktirsek.
Kararan kalplere sevgi ektirsek.
Olmuyor hırs gözü bürüdü dostum.

Örf, adet, gelenek, töre kalmadı.
Tümünü kaybettik fire kalmadı.
Vicdan denen olgu ere kalmadı.
Merhamet yağ gibi eridi dostum.

Ar denen arsızın düştü eline.
Kaptırdık nafile poyraz yeline.
Dağdaki kurt bile şaştı haline.
Derisin it köpek sürüdü dostum.

İnsanlar hem yiğit, hemi er iken.
Maddeyi bilmezdik mana var iken.
Gerisi yalandı Rab’bim yar iken.
Kin nefret yok, sevgi var idi dostum.

Çörekçi kul olan benlik güder mi?
Tartıya koydursam para eder mi?
Kendin bilen buna, söyle he der mi?
Eskiden değerler biridi dostum.
Kalmadı insanlık çürüdü dostum.
İsmail Çörekçi