Acıya dokunup onu sarıp sarmalamakmış şefkat
Sevdiğine körü körüne inanıp ona bağlı kalmakmış sadakat
Gördüğün bir iyiliğin minneti altında mahkûm kalmakmış vefa
Bütün bunlara gönüllü bağlı kalmakmış sevgi
Ama ya aşk
Nedensiz niçinsiz bir ruhta hapsolmakmış…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla