Değerler Şiiri - Muharrem Güney

Tarih içinde,
Hayat gereğince,
Kimler gelip gidiyor.
Onlar gidiyor da,
Bize ne oluyor?
Bu nesilden nesile aktarılan değerler,
Ne çabuk çözüldüler.
Aradaki çimento demeyin: “ Üç beş kişiler. “
Kendimize gelelim.
Demeyin: “ Benim dünyam evim. “
Dışarıyı seyredelim.
Seyretmek de yetmez.
“ Bulduğun gibi bırak. “ derler.
Bulduğumuz hale getirelim.
“ Benim dünyam küçük anlamsız dünyam. “ demeyin.
Geldiğimizde nasılsa,
Biz giderken de öyle bıraksak ya.
Korkma.
Korkacak neyimiz var?
İstikamet belli.
Er ya da geç toplanacak hepsi.
Diyorsan ki: “ Ben gitmem oraya belki. “
Bu yola devam et.
Ömrünün sonuna kadar seyret.
Seyret ama,
Eğer seyredersen kendini hazırlama mutlu sona.
Mutlu son için çıkmalı sahaya.
Bireysel olarak ne çıkarsa bahtına.
Ama gitmeden bir işe yara.
Bu kadar basit bakma hayata.
Koş eve, arabaya,
Çocuğa,
Söyle: “ Hangisi yanında? “
Öbür taraf yolunda,
Gitmeden bir işe yara.
Birşey bırakmakla kalma.
Bırak ona.
Bir dünya,
Dünyaya baksın umutla.
Sen de biliyorsun ya,
Kaçıyorsun kolaya.
Haydi iş başına.
Bırakacağını bulama toza.
Göz alsın parlaya parlaya.