DEĞERİ ‘AŞK’ (Şiir gibi)

Yaratılışın sırrıdır, ‘Aşk’; İlahidir, sanma dünyevi
Aşk ateşi olmayan gönülden, çıkar mı sevgi alevi
Hoşgörüdür! Bak; Aşk’a dayanmayan her sevgi
Hoşgörünün de temelinde, vardır Aşk’a saygı, sevgi

Sevmemek; İstememekse, Sevgi; İstemektir!
İstemek ve istememekse insanın elindedir

Aşk; Ya vardır bir insanda, ya akmaz kanımıza
Aşk olmayan sevgiden, sığınırız Yaratanımıza!

Aşk, mecburi hayranlıktır.
Hayranlık ise; İstem dışı, yoğun sevgi ile bakmaktır.
Bu, ezelde ruhumuza nakşedilen güzeli hatırlamaktır.

Kısaca hayranlık duygusu kişiye; Lütfedilmiştir Bezmi Elest’e.
Ruhlarımızın yaratıldığında, nakşedilmiştir. O âlemde

O Güzele olan Aşkımızı; Ruhumuzla getiririz oradan
Hayranlığımız! Ezeldendir. Kanma! Olmaz sonradan

Ezel hayranlığıyla vardır ilgisi, tüm hayranlıkların,
Görmediğini sevebilirmi insan? Bassın! Yere ayakların

Güzellik, iyilik adına, neyi özlüyor ve seviyorsak
Neden özleyelim ki, bu dünyada? Ezelde tatmadıysak

Velhasıl! Sevgili yüzü; Ezel hayranlığını uyandırır bizde
İlâhidir! Kula duyulan aşk; İlâhi Aşk’ı tattırır kula, o izde

Bu bir vesiledir. Amma Gereklidir. Müteşekkiriz! Rabbimize
Kulca tahayyül ettiğimizi; Tenzih ederiz! Ezel gördüğümüze
Benzemez çünkü ‘O’, Hata olmaya! Yarattığı hiçbir şeye
Alırız hazzını, Aşkımızın; Getiremeyiz asla dilimize

Âşık, kulca tahâyyülün zevkini alır ve bununla, Aşk’la yaşar.
Bu Aşk’ın; Hz. Allah katındaki değeri ise, sanma bizleri aşar
‘Gören gözüyüm’ Buyurduğu; Kul yüzünden, rahmetiyle saçar
Asrın Mevlâna’sının bir görevi, belki de bu; Kalmasın kulu naçar

Kul, kuldan anladığı için; Katından kuluna olan, İlâhi sevgisini
Anlayıveririz bu yüzlerden, biz aciz kullar Hak katından sevildiğimizi,

Allah Resûlü veya zamane görevlendirdiği, Evlîyâullah!
Deyiverse! Şimdi; ‘’- Seviyor Seni, Hz Allah (CC) ’’
Aşık: Ebû Bekir (RA) kulun gibi; Etmez’mi Semâ? Hû Allah!
Sev bizi, sevdir bizi, Sevindir bizi, Ya Rabbi! Ya Allah!

Âşık Galibİ
Çeviren: Hakan KOCAOĞLU