Diyemedim gardaş, diyemedim;
Sevdim amma diyemedim…
Kime desem inanmaz
Daşa dutar eş dost beni…
Dağ olsam erir
Kar olsam savrulur;
Yel olsam eser
Harman olsam savrulurdum…
Diyemedim gardaş,
Taş oldum, toprak oldum
Ağaç oldum, baş oldum
Bak gel gör
Şimdi köşede ayyaş oldum…
Fırtınalar var içimde
Boranlar var içimde
Yağmurlar, karlar var içimde
Şimdi yanağımda ki yaşları silen
Ellerin eli var yüzümde…
Eğer ki değmeden giderse ellerim eline
Taşımı toprağımı sevsin alıp avcuna eline
Hayat dediğim üç beş günün yerine
Değerdi gardaş bakıp gözlerim gözlerine
Değerdi gardaş bakıp da yüzüme, gülen yüzüyle…
Kayıt Tarihi : 11.3.2010 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!