Değer Verirsin Şiiri - Emre Yıldırım 3

Değer verirsin,
Soramazsın her halini usandırmayım diye,
Kopamazsın, varlığı nefesin olduğundan,
Tutamazsın içindekileri, söyleyemezsinde korkundan,
Ya kaybedersen değerlini, ya sen kaybolursan o yoksa,
Çıldırırsın, çaresizliğin zindanında,
Çıkamazsın hayallerin dipsiz çukurundan

Değer verirsin,
Aklındadır hep yüzü ayın ondördü gibi,
Doyamazsın sözlerine, saplansada ok gibi,
Bakamazsın gözlerine, görürse gözlerinden seni,
Ayrıdır sende yeri, dolunay misali yıldızlardan,

Değer verirsin,
Gülersin o güldüğünde, neşe kaplar dünyanı,
Kahrolursun, az bir dudaklarını bükse,
Tebessüm varsa yüzünde, güneş açar yüreğinde,
Uçarsın gözlerin gözlerine değse tesadüfen,

Değer verirsin,
Uzatsa ah bi elini,ellerini, beklersin,
Ağlatmazsın, incitmezsin, yıpratmazsın,
Razısın ağlamaya, incinmeye, yıpranmaya,
Düşünürsün gece gündüz,
Solmasın sakın nadide çiçeğim diye,

Değer mi verirsin?
Ölye mi dersin?
Ah Emneciğim,
Zannedersin,
Kalbini verirsin,
Yüreği atsın diye,
Gönlünü eğersin,
Gönlü hoş olsun diye,

Sermek istersin neyin varsa önüne,
Alsın istersin seni senden,
Ömrünü verirsin,
Mutlu olacaksa eğer,
Varlığını verirsin,

Üzülsende denizler gibi,
Gürlesende gökler gibi,
İnlesende yerler gibi,
Sen değer değil,
Hayat verirsin,
Kendini verirsin,
Çünkü Emreciğim,
Bir kere seversen,
Kadir kıymet bilirsin,
Sen ömrünü verirsin...