Değer Ver Değer Bul

Sevgi!” diye çağırdı Yavuz yürekten,
Gül"diye çağırdı Yavuz ruhtan
Sevda" diye çağırdı Yavuz inanarak
Dönüp baksaydı dünya umurunda olan gönül
Kalacaktı sevda, sevgiyle yoğrulacaktı gül bahçelerinde
Gidemeyecekti, kalacaktı yüreğinde,
Devam etti yürümeye hemde çöllere, yalnızlığa ve çileye
Ömür akşama yakındı, hemde çok, bir can, bir nefes
İşte o günden kalanlar aşksız aşık, sevdalanmayın dostlar
Hep dönüp bakanlar yalnız oldu,
Kim kime sevgi verirse sahip çıksın.
Bir can bir nefesin bunu unutma,
Değer ver değer bul.