Gönül, seni incitmeye;
Bilmiyorum değer miydi?
Acılarınla başbaşa,
Bırakmaya değer miydi?
Hislerini dizginleyip,
Gem vurmaya değer miydi?
İnce hesap, sorgu sual,
Düşünmeye değer miydi?
Seni böyle, ömürboyu
Zorlamaya değer miydi?
Çiçeklerin göncaların,
Kurutmaya değer miydi...
Asla taviz vermediğim,
Değerlerim hesabına;
Seni böyle esarete
Sevk etmeye değer miydi?
Ahh! Gönül,! Yanık Gönül..!
Her ne kadar suskun durup,
İtaatkâr görünsen de;
Dalga-galga isyanını,
Duyuyorum hep içimde...
Haykıryor, Soruyorum!;
Suçlumuyum bilmiyorum!
Bir ihtimal bile varsa;
Benliğimi yargılayıp,
Caza kesmek istiyorum...
Değer mıydı? Değer miydi!?
Seni böyle, dirhem-dirhem,
Tüketmeye değer miydi?
Bilmiyorum! Bilmiyorum!
Değer miydi.?
Bilmiyorum...
Metanet Yazıcı
Metanet YazıcıKayıt Tarihi : 9.8.2011 07:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönülleri incitmeye, hayalleri yıkmaya
Çiçekleri, goncaları kurutmaya,
Hiç değmezdi.
Kutluyorum. Esenlikler..
Sanırım eksiğimiz bu bizim... Soru sormak kolay, cevap vermek her zaman zor... Oysa hiçbir soru cevapsız, hiçbir sorun da çözümsüz değildir...
Ortada bir 'gönül meselesi' var... Nedir gönül? Gözle görülmeyen ama hissedilen 'soyut' bir kavram ama aslında 'kapsayıcı' ve somuta indirgenebilen bir varlık... Bir anlamda 'yürek/kalp'.. Bir anlamda 'sevgiye meyleden bağlılığın taşıyıcısı, yükleneni...' 'Gönülün gönlü olursa' olumlu, 'gönül kırgınsa' olumsuz... Bazen tanrıyla, bazen insanla, bazen doğayla olan ilişkilerin 'ruhsal bağıntısı...' Aslında bir güç... Direnir, gevşer, meyleder... Öyleyse gönül vardır... Böyle bir 'sistem' insanda vardır...
O zaman soralım... İnsana bahşedilen, ruhsal ve bedensel yapısıyla 'ahenk içinde' var kılınan böyle bir gücün işlevine terslik neden? Yok saymak, bastırmak neden? Eziyet etmek neden?
Elbette meselenin 'ahlaki ve felsefi' boyutu var... Kıyaslama var... Gönül arzu etti diye ne her şey mübah, nede herşey yasak! Ama sonuçta 'insana bağlı', kişiye özel bir tercih söz konusu.. Gönlün ne derece 'bağlılık, istek' duyduğu ile ilintili...
Denilebilir ki, insanoğlu 'fiziki ve ruhi yapısıyla' birlikte 'gönlün isteklerine amadedir...' Bütün mesele 'dengeyi' kurabilmek, gereksiz yere gönüle eziyet etmemek, her isteğini de peşinen kabullenmemek için 'terbiye etmek' gerekir...
Şaire işte böyle bir çelişkiyi yaşıyor sanırım... Gönlünün 'aktığı' ile, kendi değerleri ve inancı arasında sıkışıp kalıyor... Ve şiirden anlaşıldığı kadarıyla olan gönüle oluyor...
Peki o gönül kimin? Elbette kendisinin! 'Eli kadar, dili kadar, gözü kadar, aklı kadar' kendinin... Gönlü devre dışı bırakmak, diğer melekelerini devre dışı bırakmak demek... Zira gönül, bir terkiptir... Bütün melekelerin 'ortak' terkibidir...
Şiir, içsel bir muhasebenin, sorgulamanın, kendisiyle hesaplaşmanın çok etkili bir anlatımı.. Duygular açık seçik, sorgulama samimi ve içten...
Kullanılan dil çok yalın ve anlaşılır... İfade becerisi yüksek, şiirin ahengi ve uyumu son derece başarılı...
Metanet Hanım; başarılı bir çalışmanızı okumaktan haz duydum... Biraz 'derine inen' bir değerlendirmeyle 'ufku' açmaya çalıştım... Umarım katkım olmuştur...
Tebrik ve takdirlerimi sunuyor, şiirinizi 'hakettiği değerle' özel listeme elbette alıyorum... Sevgi, saygı ve selamlarımla...Muhabbetle...
Suçlumuyum bilmiyorum!
Bir ihtimal bile varsa;
Kendimi yargılayıp,
Caza kesmek istiyorum...
Üstadem, bir kırgınlık varsa muhakkak iki tarafında hatası vardır, belli biri öbüründen daha az hatalı olabilir ama yinede vardır. Nefis sahibi olduğumuz için bazen istemedende olsa kendimizi boşlukta bulabiliyoruz. Hatalarda ilk olarak kendimizi sorguya çekersek yanlışları çok daha net bir şekilde görme imkanımız olur.
Öz eleştiri şiire hakim olmuş, şiirin en güzel yanıda budur, verdiği mesajda çok güzel ve yerinde bir mesajdır. Tam puanımla kutlar, saygılarımı sunarım.
Sorulara yönelik denkli yanıtlar kim bilir ne zaman/nerdeden verilecek,bunu şiir bilebilir.
Ama şiir,yaşamın katlanılması olanaksız o başat sorunsalına dönük göndermeler taşıdığı kesin.
Güzeldi.
Kutluyorum Efendim.
Nicelerine.Erdemle.
TÜM YORUMLAR (5)