Söndü zannetme sakın söner mi ah söner mi
Yürekten dua etsem giden geri döner mi
Ayrılıklar gönlümün tahtına kurulmuşken
Ferman etsem adını yüreğimden siler mi
Dal bile sonbaharsız ayrılmaz yaprağından
Kopardın beni aşkın sevdanın toprağından
İstemem başka bahar, ben şu ömür bağından
Sen kokarken anılar başka koku siner mi
Dolaşıyorsun yine içim de şehir şehir
Gözlerimde şelale yanaklarım da nehir
Estikçe kaderimin yapraklarını çevir
Kavuşmadan bu acı diner mi ah diner mi
Taştın,taştın gönlümden, büyüdün bölündükçe
Sen semaya uzandın, ben yere gömüldükçe
Buna can mı dayanır pençe üstüne pençe
Bari yalan söyleme, bunun adı kader mi
Sen kardelen misali asil vakur ve mağrur
Ben senin toprağınım, toprak hasret doğurur
Göz yaşım rahmet olmuş yoğurdukça yoğurur
Bunca acı nedendir değer mi yar değer mi
Kayıt Tarihi : 21.2.2006 11:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!