Değer Gözlerin Şiiri - Bahadır Çelikbaş

Ey beni bu aşka müptelâ eden!
Sevdalı kalbimi soldurman neden?
Razıyım pul olsun uğrunda giden,
Altını, zümrüdü değer gözlerin.

Emret nişan olsun göğsüm oklara.
Sığar mı zannettin sevdam göklere?
Rüyalar dilendim çok uzaklara,
Acunu, fezâyı değer gözlerin.

Elimi göklere açtım “Sen” diye.
“Sev” diye yalvardım, yaradan duya!
Ruhum semâlara sürgün oldu ya,
Ay yüzlüm mehtâbı değer gözlerin.

Efsûnun katınca ruhumu sele,
Savruldu Bahadır, râm oldu yele.
Rengini dünyada aramam bile,
Âhirde İrem’i değer gözlerin.