Değer Değer Verene Verilir - Garib Çoban

Değer, Değer Verene Verilir - Garib Çoban

Herkesin bir hikayesi vardır.
Her kalp ağrır, biraz daha yakınlaşın dinlemeye.
Değer vermeyene ne diye değer verilsin?..
Hiç karşınızdakinin utanmaması için bir şey görmemiş gibi davrandığınız oldu mu?..
Doğru bildiğiniz yanlışları düzeltin.
Eğer kulluk ve yalvarıp yakarmanız olmasa Allah size ne diye değer versin?..Furkan-77)
Ben, ben diyen, beğenme sen seni hiç nesnesin, çıkma yüce yere ansız inersin.

Öyle bir zamanki, herşey öyle bulanık ki.
Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bile bile yaşamıyor insan.
Çamurdan yaratıldık, aslımızda bir cıvıklık ve çamurluk var.
Birinden çamurluk görürsek şaşırmayalım.
Ölüm zamanımızı Allah taktir etmiş, vakti kesin belli.
Ölmekten değil, kötü ölmekten korkalım!..
Sizi bir çamurdan yaratan, sonra da ölüm zamanını takdir eden O'dur. En'am-2)
Ben, ben diyen, beğenme sen seni hiç nesnesin, çıkma yüce yere ansız inersin.

Ama şöyle ama böyle diye o bulanıklığın içine çekiyor kendini. Hayaller bulanıyor, arzular, umutlar.
Hele o gri alana bir girmişseniz, akıntıda yapacağınız çok bir şey kalmıyor.
Başka kapılarda dilenmeye ne hacet!...
Bizi rızıklandır; zaten sen rızık verenlerin en hayırlısısın. Mâide-114)
Ben, ben diyen, beğenme sen seni hiç nesnesin, çıkma yüce yere ansız inersin.

Hayalleri beslediğimiz inançlar, umutlar veya arzular bazen küçük bir rüzgârla yok olup gidebilir.
Hayatta olmak bir armağan, hayattayken hayal edebilmek de bir armağan, bunu bazen unutuyoruz.
Hadiselerin sebebiyiz ya da hadiseler bize sebeptir.
Hadiselerin oluşması için s/öz gerekli.
İnsan ancak çabasının sonucunu elde eder. Necm, 39)
Umutla söylenilmiş bir söz, söylendiğinde hayaldekinin umulacağı bir söz.
Ben, ben diyen, beğenme sen seni hiç nesnesin, çıkma yüce yere ansız inersin.

Nefes aldığın sürece nasibin kesilmez.
Daima bir nasibin ortasındasındır.
Bazen, kavuşamadığın arzuların olabilir.
Lakin insan akıbeti bilemez.
Bu nedenle kendi için doğru olanı da bilemez.
Nasibin daimidir ve başka bir yerde.
Başka bir zamanda tecelli edecektir.
Ben, ben diyen, beğenme sen seni hiç nesnesin, çıkma yüce yere ansız inersin.

Neyiz?..
Hepimiz, kimsenin asla usta olamayacağı bir zanaatta çırağız.
İnsan hayatta her şeyi yaşar ve hep şaşırır duyguları.
İstediğinde, kopan fırtınada ağacın yaprağını ölü bedeni andıran hareketsizliğe terk eden yüce Allah, umudunu diri tutan kulunu, can bulacağı hadiselerde yaşatmaktan imtina etmeyecek cömertliktedir.
Duygularınız vücudunuzun neresinde?..
Ben, ben diyen, beğenme sen seni hiç nesnesin, çıkma yüce yere ansız inersin.

Görevimiz; yaşayan bir ruh ve beden.
Anlatan bir ağız olmaktır.
Dinleten bir kulak, yaşatan bir âmir olmak değil.
Zirâ, hidayet ancak Allah'tandır.
Bizden değil!..
Onlar iman etmiyorlar diye neredeyse kendine kıyacaksın!..
Enbiyâ-3)
Ben, ben diyen, beğenme sen seni hiç nesnesin, çıkma yüce yere ansız inersin.

Artık bu yükü taşıyamıyorum, diye feryat eden!..
Yükün ağır değil, sen gücünün farkında değilsin.
Basit insana, ağır yük yüklemezler.
Sen de bir cevher var ki, yükünü kuvvetli yüklemişler!..
Biz hiç kimseyi gücünün yettiğinden başkası ile yükümlü kılmayız. Müminun-62)
Burada mühim olan zaruri bir durum yoksa vazgeçmemektir.
Ben, ben diyen, beğenme sen seni hiç nesnesin, çıkma yüce yere ansız inersin.

Şair şöyle demiş, her insanın nasibi, hayali kadardır.
Rab kimdir?..
Kendisinden sakınılandır.
Herkes kimden en çok sakındığına dikkat etsin.
Zira rabbi de odur!..
Ben sizin Rabbinizim, öyleyse Ben'den sakının.Mü'minûn-52)
Yıkılsa da hayallerin, çabanın nasibini muhakkak alacaksın.
Ben, ben diyen, beğenme sen seni hiç nesnesin, çıkma yüce yere ansız inersin.
(Y.ed - O burayı okuyarak olursa Albümü)