Değer Şiiri - Didem Atav

Değer
 En kıymetli mücevher değerse
İnsan
"Değer"ini kaybetmişti.

En kıymetli şey birine değeri
boyunca güvenmek , inanmak , yoluna baş koymak
Onu bulup deniz in en derin yerinden çıkarmak
Çamura bulanmış belki
Alıp parlatmak

Kendime soruyorum nerde unuttuk onu

değildi biliyorum ,
değersizlik,
İnsan değerini kaybetmişti.

Zümrüt , yakut yahutta altın
Bir başka şehir bir başka ülkede yaşam
Dolar, euro gibi bir para
Ağız dolusu küfür
 
Lüks arabalar , evler
Bu yüzden kardeş kardeşe
Anne babaya düşman
Ceza insana bu düzen
Düzende yaşamayı tercih ettiğinden
Değersizi sevdiğinden ,
Onu kaybetmişti 

Pula dönmüş kendi kağıt parçası
O pul karşılığı canının da kıymeti yok olmuş.
Kalmamış hiçbir değeri
Sürmüşler tarlayı  mahsul tarlada
Üretmişler ürün fabrikada
İşlemişler , dokumuşlar
  iki dirhem bir çekirdek çıkarmışlar , pazar kalmamış .

Emek değersizdi ezelden beridir zaten
Ona kıymet versen de onlar da sömürmüşler .

Tek bitmeyen bu bela düzen
Ne diyelim o tercih , o da tercih
Kaydelelim bir köşeye
deniz kuru
Yosun menkûlü 
Adalet mülkün temeli oldukça
Adalet bir semt adı yahut bir kadının adı olarak kalmaya devam edecek  ...

Gerçekler hepten değerini kaybetmişken ,
elden gelen yok madem
Çalın davulları
karşıdan karşıdan
Oynayalım madem .

Didem Atav