değer
Geceler yas tutarken
Özrün nefesi tükenmiş
Küllenip soğumuşsa
Özlemin sağalmayan yarası
Giderek kabuk bağlamış
Uzun yol kervanlarından
Kopmaya yüz tutmuşsa
Acılarla döşenen
Tahta köprülerin gıcırtıları
Erteleye erteleye
Parlaklığını yitiren gülüşler gibi
Akşam alacalarında
Soluk bir iz bırakıp
Bilinmez bir geleceğe
Kaybolup gitmişse
Yüreğinde saklayıp durduğun
Dilsiz sözcüklerin
Bir cümle dahi kurmadan
Kendi karanlığının içinde hapsolup
Sırra kadem basmışsa
İlla ki de ellerin
Yakarmaktan yorgun
Kucaklaşmalardan
Büyük bir özenle
Kaçıp duruyorsa
Bilmelisin ki
Zamanın tozu toprağı arasında
Saydıklarımın hepsinin de
Değeri azalmış
Eskimiş ajandaların
Sararmış yapraklarında
Unutulmuşluğun hüznüyle
Boğuşmaktadır şimdi...17.6.2017
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 16:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!