Değecek Mi Sanmıştın

Mevsimler bak hüzünlü,hiç birinin tadı yok.
Üzerine hep güneş doğacak mı sanmıştın?
Öyle bir acıdır ki, tarifi yok, adı yok.
Dertlerin bir gönüle, sığacak mı sanmıştın?

Sen yanlış yola saptın, yanlış sokağa girdin,
Taş kalplinin birine, gittin kalbini verdin,
Olmayacak duaya, her zaman amin derdin,
Mutluluğu önüne, yığacak mı sanmıştın?

Yağmurdan kaçar iken, doluya tutulmuşsun,
Düştüğün bu girdapta, boğulmuş, yutulmuşsun,
Modan geçti denerek, kenara atılmışsın,
Çektiğin çilelere, değecek mi sanmıştın?

Yaptığın hainliği duydu bütün sağırlar,
Artık körler topallar sence kimi ağırlar?
Ettiğin dua ile gökyüzünden yağmurlar,
Rahmet olup ömrüne,yağacak mı sanmıştın?

Yazılan bu oyunun bir tek sensin sahibi,
Düştüğün o kuyunun, karanlıktır en dibi,
Kör kütük sana aşık, bu sefil Emre gibi,
Her dem yare boynunu, eğecek mi sanmıştın?