küçükken
fırından aldığım ekmeklerin ucunu koparmak gibiydi sevda,
ekmek gibi nimet,
bölündüğünde herkesi doyuran
üç yüz bilemedin beş yüz gramlık sevgi...
eve girer girmez çekerdi annem kulaklarımı...
yüreğim kadar kızarmazdı o yaramazlığın yüzü...
şimdi bütün ekmekler fırında pişmiyor,
sevgiyi odunla döveceksin ki,ateşi sinsin üzerine...
altındaki is sevginin nazarıdır...
mavi-beyaz olan düşlerimdi benim,
değdi herkese...
Kayıt Tarihi : 18.3.2018 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kemal Erdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/18/degdi-herkese.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!