Defterimin son yapraklarıdır hürremimin ...

Karamsarlık defterinin son sayfalarını yırttım
Çıkışı yok bunun geriye dönüp tüm tabuları yıktım
Son sayfalar olmadığından bitiremedim bu defteri
İçinde dolaştığım bu defter sayfalarındandır kefenim
İçindeki sahaflardır beni sarhoş eden kadehim
Sıkılır duramaz bu ikili arasında kalbim
Şuan istediğim tek yer ana rahmim
Bilemez bu işin sonunu en müeccim kahin
Sonuç defterin hitamındadır lakin
Kalbim hitamı bulucağız elbet biraz sakin
Otur biraz dinlen şu hürya taşının üstünde
Elbet biraz kalabalıktır ne niceleri var büstünde
Hilafet makamlarını bulduğun kalbim
Hürremin var ama adayı çok napacaksın hüda borcunda kaskatı bir görüntü bu kalbim

Yeterin artık kalbim duruldu
Kalbimde hürremim son yerini buldu
Oda herkes gibi bir kuldu
Rabbim onu bana kabul buldu
Yeter artık bu kalbim yoruldu
Hürremim kalbimin tahtına kuruldu
Bunu duyan hürrem aleyhtarları kahroldu

Kalbim nihayet sonucunda kararını verdi
Hürremimi kalbimden kimse indiremedi
Lahdini kalbimde aleyhtarlar çizemedi
Onu yüreğimde kimse eskitemedi
Sevdi onu kalbim ayrılık bir kereydi
Onuda yapan bir melekti
Melek ten kastımız nam-ı azrail
Lahdimiz bir olur hürrem seninle
Bir tek biziz bu şerefe nail
Sen benimsin en değerlii kadir
Senin gibileri bu dünyada nadir
Ayırmaya yetmez gücü en ala kafir
Kalbim bu defterin içinde kal
Hürreim sana yardım eder her dal
Oda yürekten seven bir hal
Adı üstünde oda bir Yar! ! !