Defteri hatıratı ölüm

DEFTERİ HATIRATI ÖLÜM
Bir bunalımdır yaşanılan
ama yinede yaşamaktır
bilinmezliğin son boyutlarında
bir intikamdır intihar
insanlardan alınan
kimin umurundasın oysa
anan baban kardeşin yarin bile
her dakika her saniye düşünemez seni
ve iblis gelir türlü türlü oyunlarıyla
baştan çıkarıcıdır onun asıl adı
öl dese ölürsün o an
yani sen gidince herkes ağlar arkandan
yarin kardeşin anan baban
hüzünlü bir gülümsemeyle seyredersin
onları gök yüzünden
hoca sorar
hakkınızı helal ediyor musunuz
bunu böyle bilip böyle kabul ediyor musunuz
çınlar kulaklar titrer yürekler
ayeti kerim içlerine işler
talkın vermek istemez imam efendi
ona göre komünist günahkar
bey namazın tekisin
hiç sevmemişsin insanları
hiç sevmemişsin insanlığı
baştan çıkarıcının yanından bakmışsın hayata
oysa oydu herkes sana
dudaklarından dökülür zoraki
kalk ey fani
sanki yüz yıldır uyumamışsın
öyle uykun var ki
başın vurur tahtaya
açılır gözlerin
ve soldaki olmasın diye dua ederken sen
açılır geniş kapılar iki yerden
münker ve nekir
ellerinde kalın defter
korkunç bir yanlızlık
gözünden dökülen yaş değil kan inan
ansızın uyanmak istersin
açılmaz gözlerin
bu ne müthiş karabasan
sevdiğin gelir aklına
açılır gözlerin
yaşıyorum ben
merhaba sevdiğim kadın
merhaba evren
ölüm
henüz
erken
1990