Güz yarası.
Şimdilerde sana böyle hitap ediyorum. Çokça da edecekmişim gibi geliyor. Bilmiyorum. Son baharım olduğun ya da hiç dinmeyen bir yaram olduğun için olabilir. Ama ben buna da takılmıyorum. Bir çok şeye takılmadığım gibi. Fakat koluna takılmak isterdim. Şayet, kalp krizi geçirebilme ihtimalimin yüksek olduğunu bilmeseydim. Biliyorum. Yine de olsun. Ben değilse bile sen aklıma takılıyorsun. Buna da şükür .
----
Gizem KARACA
Kayıt Tarihi : 28.11.2018 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!