Defolu Zamanlar Şiiri - Yorumlar

Değerli hocam, kıymetli üstadım, yine değeri kaleminizden duygu yüklü ve anlamlı harika bir şiir okudum. Zaman geçer de, geçerken gönüllerde ve akıllarda ne izler, ne hasarlar bıırakır görülmez. Zamanın bir yerlerinde takılır kalırız amma ömür gelip geçi verir . Kaleminiz daim olsun. Selamlar ve saygılarımla.

Hayat kaç bahar eskitiyor, kaç papatya geçiyor gönüllerden...Donra durup anılara baktığındaki heyecanın nerede kaybolduğunu anlayamaz oluyor insan.
Hatıralar her sıkıştırılınca zihni, durup hayranlıkla izler buluyor insan kendini.Şimdiki tepkisizliğine şaşıyor belki de...
Her zamanki gibi özgün ve Mustafa Hocamın tarzı bir şiir.
Beğenerek okudum bir kaç defa...
Tebriklerimle..Saygı ve selamlar...

Geceyi ay üşüttü, gündüzü güneş yaktı
Bana mısın demiyor, ömür su gibi aktı
Zemheri küçük aya, martta nisana baktı
Kaç papatya zamanı, erteledik baharı-----İbrahim Kurt---hocam mutlaka geçmişe ah vah kadar özlem de olmalıdır dilimden bir dörtlük döküldü kabul buyurun kutluyorum saygılar

Kabulleniş, özlem ve dönüşüm...

Yayılma isteği, panaromik müzede sergilenmek ve dışavurum...

Papatyanın bahardan haber vermesi, beyazın anlamının değişmesi...

Ruh beden ikililiğine inanılan zamanlardan kalma bir deyiştir: "ruhlar kocamaz." Pek de doğrudur, ömründe bir gülümseme dahi almış olan erkeğin ruhu kendini biraz geriden takip eder, akşam 6:30 gölgesi gibi.

Tebrik ederim.

Tebrikler sayın hocam,yüreğinize kaleminize sağlık

Tebrik ederim

Nisanın baharla geldiği zamanları kim özlemez ki.
Henüz kimsenin ölmediği, ayrılmadığı o günler..., Evet, birer nazar boncuğu gibi durur ömürlerimizin abaküsünde. Ya da anılar bahçesinde bir gül olarak saklanır. Ne mutlu o anılara sahip olanlara.

Kaleminize ve yüreğinize sağlık değerli şair. Gönülden kutluyorum şiirinizi ve sizi.

İNGE ANI DEPREŞMESİ
Ertelendi mi o baharlar?
Gariptir, anı demişken bambaşka bir anımı hatırladım.
Verilmiş sözlerimiz vardı, her üç mayısta buluşmak üzere. Ama kaç tatil geçti, kaç tekavvütlü yıllar?..
Bir kez bile o sözümüzü yerine getiremedik…
Aslında hepimiz genç, dinç, dinamiktik ve Türkiye’nin değişik şehirlerinde görevdeydik.
Olmadı…
Ne güzel.
Şehrin orta yerinde bile hoş vakitler geçirmek. Ancak papatya zamanı Almanya’da gezinmekten başka çaren yoktur. Oturacak ne bir kuru toprak, ne de ıslak olmayan bir bank bulabilirsin.
Bu gezmelere ökçe mi dayanır?
Böyle olması belki de avantajdır. El ele, kol kola, yan yana gezmenin keyfini sürmek de var.
Oturup kapalı bir mekânda yahut bir kafede kahve veya bira…
Gençlik işte.
Cumartesileri bekleyen gençlik çılgınlıkları..
Alışkanlılar…
Aranmaz mı hiç?
Beyazın iç gösteren hafifliği…
Yeşilin yerlere serilme arzusu uyandıran tazeliği ve çekiciliği…
Doğru…
Ne beyazı görecek göz, ne yeşil tazeliğinin uyandırdığı heyecan?.
Neredesin ey İnge?
Neredesin ey gençlik?
Ey zaman!..
Bu ben miyim?..
…
Soru:
Cuma mıydın?
Cumadan sonraki cumartesi mi?

Hatıralar da insana dünü yaşatır. Yaşanmışlıkların gölgesinde günü yaşamak da var. Biraz buruk… Ancak anlık da olsa mutlu…

Sevgi, saygı ve selamlarımla…

Hikmet Çiftçi
05 Nisan 2022

Defolu yılların yaraları tüm yoksullar da vardır, yine oldukça anlamlı bir şiir olmuş Bitürlü kavuşmuyor.Yüreğinize salık Öğretmenim sevgiler.

Yeşili, beyazı...
İnsan içindeki renkleri anlatamaz ki
Anlatsa da anlayan çıkmaz
Dışa vurma bir yana dursun...

Bir yerden patlak vermiş tüm renkler şiirde :)

Yüreğinize sağlık