defne,
ormanda yakalanınca...
DEFNE;
kök salmıştı
dal atmıştı
yaprak yapmıştı
çiçek açmıştı
meyve bağlamıştı
ve kalbi
daha hala sıcaktı
adı AŞKTI...
defne,
ondan kaçtıkça....
APOLLON,
göz koymuştu
peşinden koşmuştu
akılı uçmuştu
arzuları coşmuştu
sonunda defne onun
baş tacı olmuştu
onun da
adı AŞKTI...
Fikret Turhan-Yalova,
03.06.2016
Kayıt Tarihi : 3.6.2016 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ANTAKYA-HARBİYE ŞELALELERİ APOLLON-DEFNE EFSANESİNE ÇOK YAKIŞIYOR...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!