Defne...... deprem Şiiri - Müslüm Taş

DEFNE
Nurdağında şaşkındı, uzaktan gelen bakış
İslahiye de başladı gözyaşları
Hassa da, Kırıkhan da yürek paramparça
Defne de yaşam bitti dünya durdu
Samandağ da kabusa döndü

Bir yabancıya ağlayabiliyor yürek,,
Belki acı çektiğini hissetmeseydin ,
Acı çektiğini görmeseydin ,
Yolda karşılaşsan selam bile vermediğin yabancıya ağlıyor yürek.
Umutların yarıda kaldığına şahitlik ediyorsun
Yolların çatlakları insanların arasına girmişti oysa ki........

Kapılarını her sabah sana açan şehirler sessiz
Yürekler buruk, gözler kan çanağına dönmüş
Sessiz sessiz gömüldü insanlık
Kürekler yetmedi dağlar kadar atılan topraklara
Merasimler, dualar topluca yapıldı,

Giden herkes
Kalanların anası, babası,kardeşiydi
Asiydi ortasından geçen nehir gibi
Yer yarıldı, gök devrildi,
Yine nehir tersten akmaya başladı,,
Defne şehrinde başladı en büyük acı
Kalanlar yaşamak için sığındı serinyol a
Kazanlar kuruldu acılı yüreklere,

Medeniyetler şehri ne olur ayağa kalk
Biliyorum geri gelmeyecek
Gökyüzüne atılan gülücükler

Müslüm Taş