Define Sandığı [1] Şiiri - Yusuf Kartoz

Ekide yaşanmış,anılar dolu evimdeyim
dolaşırken,insanın içini ürpertiler kaplıyor
çevrem kırık dökük eşyalarca kaplanmış
baktıkca,geçmiş mutlu günlerimi anlatıyor
adeta dün gibi,aradan onca seneler geçti
rahmetli işten yorgun arğın gelirdi hergün
annem daima hep şu köşede beklerdi onu
yatak odaları,banyo,mutfak hiç değişmemiş
özensizce saçılmış kirli çamaşırlarca bezeli
sanki annemin temizlikle çamaşır günüdür
bu pejmurdelik olmasa, adeta geçmişteyiz
hepte mutfaklar insana açlığını hissettirirler
ah! o tatar mantısının kokusu hala burnumda!
salonda pek bir değişime uğramamış aynı
camdan bakınca,çevrede pek değişim yok
bir iki bina yenilenmiş,pizacılar,pastahaneler
uzaklara bakmadan yapamam,o nasıl acaba?
eskiye tanık olmayan tekşey köşedeki sandık
hertarafı metalle kaplı,kemer metalle bağlı
bizden sonra renkli kişiler oturmuş burda
tek işe yarar şeyde bu,gerisi çöplük gülleri
eve götürürsem,şark köşeme esrar katar

lütfen şu köşeye iyice yerleştirin,tamamdır
çok şık oldu, elinize sağlık, gidebilirsiniz
şu kenara çekilen eşyalarda yerine dönecek
artık define adam, geziye açıldı şimdiden

a! abla yenimi geldin,nerelerdeydin göremedim
içerde uyuyakalmışım,gürültünüzle uyanabildim
hoppala,buda neyin nesidir,anlat ki bilinsin
bir sandık.sakın kurcalarken içine düşmeyesin
define adasının hazine dairesinden kaptım onu
şimdi kara korsanın devamlı konuklarısın artık