Define Şiiri - Durdu Mehmet Bolat

Yoksuluydum;
Aşkın, sevginin,
Sevilmenin…

Rüya definesi gibiydin,
Şaşkındım…

Güzeldin işte;
Pembeden, yeşilden ton, ton
Beyaz, berrak…

Nağme, nağme sözlerin,
Güneş sıcaklığı ölçüsünde;
Büyüleniyordum…

Mutluluk;
Halka, halka gözlerinde
Saçlarında şarkılar
Dalga, dalga;
“Haydi, dokun içinden geldiyse”

Dokun, yarı çıplak yüreğim!
Dokum titriyor,
Ya bozulursa efsun…

Buluttan atlar bineğim,
Havalardayım.
Mutluluk dolu kadehim.
Fırtınaya gebe,
Kırıştı hava.
Kuru yapraklar savruluyor,
Toprakla karışık.
Sahte paralar!
Uçuşmayın önümde.

Ellerim durun!
Dokunmayın,
Elim kırılaydı…
Definem yitti
Öfkelendi, köpürdü,
Ardına bakmadan gitti…

Irmaklarım birden kabarıverdi,
Salya, küfür dilimden dökülüverdi.

Dilimi eşekarıları soksun
Dilimi…

Definem şimdi.
Hayalimde görüntü.
Acıyla yoğruldu,
Şiire döndü.

Mahzunluğun mahkûmuyum.
Kaybediyorum keskin, keskin.
“Zaman” diyorlar dostlar,
Zaman; kesintisiz bir acı artık…