Nurdan ay,
Işığı ile
Dilsiz yıldızları beslerdi
Dam üstüne çul sererken türküler,
Sırrt üstü uzanıp,
Seyreylerdi hiçliğinin temaşasını...
*
Damsız inilmiyor çocukluğuna,
Girilmiyor hiçliğine,
Koca kâinat karşısında...
*
Avuçlarını sıkarak geldiği yerden,
Avuçlarını açarak gideceğinin farkında,
Madem ki her şeyin bir ölçüsü var düşüncesiyle,
Yaşarken
Periyodik cetveli musalla taşının üzerinde,
Yunup,
Defin olan,
Defineler var mı ola?
Kayıt Tarihi : 28.1.2023 13:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Damsız girilmez çocukluğumuz var.
Çocukluğun hangi şartlarda olursa olsun, zengin fakir vs hiç fark etmez iyi geçmesi gerekir.
Genel anlamda çocukluğu olmayanın güçlü egosu olduğuna inanlardanım....
Hürmetlerimle...
TÜM YORUMLAR (1)