Def_Ol Şiiri - Hayrettin Taylan

Çok geç,
Geç kalmanın gelgeçlerinde git dedim
Bir aşk elması kurtlandı
Ben elazizli adem
Sen nereliydin,neren Havva’ya benzer
Git dedim cennetimden kovuyorum seni

Bu gidiş, çirkin ama kasvetli
Bu tutku çalışmıyor ama zamanlı
Bu sır, ama yalnız sana odaklı
Bu bir ölüm, senden gitmeye odaklı
Bu ben dünya ve yanında galaksisiz sen
Bu yazı, silmeli yazgıyı, şiir kokuyor ayrılıklar
Bu unutamayış, yaşayan bilmeli, yaşamak defolu
Bu gül kırmızı rujundan kalmalı,öpme dudağında kalmalı alışamadıklarım
Bu yaşam, yaşamalı hepsini,bu ben seni unutmalı
Bu gülümseme gidişine içten değil, öfke kefenliydi
Bu ağıt, sağ kalışına,benden uzak kalışına
Bu cevap ,sorusu gelişinde imlenmiş,işlenmiş,islimleşmiş
Bu son, başı sonunda olan bir hoş
Bu geliş, hazanından,sazı ağlayışından tellenir
Bu rüzgar, esip gürlemeden, son sözlerinden
Bu sen,senden değil,benden giden sen sen değil
Bu bekleyiş, işte orta-ası belli
Bu iksiri kahin içti kahır uçtu benimde
Her seni görmediğimde def oluşun def çalar ruhumda
Senin uğruna yaşamaktan yaşadım dünya minik minik
Sen gitmene bak, gelmek hep baki
Ben kendimi bildim aşktan def olman da aşktan