Def Et Gitsin Şiiri - Vedat Koparan

göçmen kuşlar
kanat çırpıp geçerken
maviler uzak diyardı
bir yürekte
bir anlık yanılsama
yazda kaldı esini
şimdi kırkikindilerde
güz yaprağı titremesi

nerden bilsin ki
cesareti olmayanın
sevgide yeri olmadığını
usta işlemesi değilmiş
cevheri içinde kof

puslu bir bulut
kirletti maviyi
geçti gitti
karardı ak pak sevda
yağmurlarda silemedi izini

yalana yanlışa bulandı
ince sızı çalar ney
sesinde dip uçurumları

gözlerim
puslu buluta uzandı
üstümden geçerken
geçip giden kuşlardan
birinin kanadı kırıktı
kan damlası sızıyordu
yüreğimde duydum
yüreğime düştü kanaması

göçmen kuşla birlikte gitti yüreğim
uzak bir diyar söyler şimdi şarkısını
“seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli”
al başına çal

biri kendi ikliminde duyar kanar
uzak diyarda kendi ikliminde
kanamaz, duymaz bir aymaz
sen sen ol
sevmeyi sevgini bilmeyeni
def et gitsin

şimdi
“boş gönül kuşsuz kafes” mi sanırsın
a benim sarsak sancılı mavim
koca usta boşa demez
bendeki bu sevda oldukça
ben bu sevda ile kavgama sarıldıkça
bu yürek attıkça kanasa da maviler
boş değildir bu gönül hep sever
sevmeyeni bile

Vedat Koparan