Sen bana vefa dedin,
Sürelim safa dedin,
Alamı keyfe saldın,
Benimçin cefa dedin.
Sen bana ölme dedin,
Gül gibi solma dedin,
Yad ellri topladın,
Dostlara kalma dedin.
Sen bana bezen dedin,
Boyak sür düzen dedin,
Elinde bir mum oldum,
Üreğim ezen dedin.
Sen bana canım dedin,
Damarda kanım dedin,
Bir od başıma açtın,
Közünde yanım dedin.
Sen bana harap dedin,
İç acı şerap dedin,
Gönlüm tutan umudu,
Uzaktı serap dedin.
Kayıt Tarihi : 1.2.2006 13:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevgili zalim olanlarin ayni benim halimda olduklarini dile getirmisim.
![Esat Erbil](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/01/dedin-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!