Yakamozlu mavi bir gecede
Dalı olmayan ağaç gibiyim
Sarkık hüznümün pınarı dökülmeye mahkummuş gibi denize sürüklüyor beni..
Irmakları sollar iken yakalıyorum kendimi..
Dersin ki ;
Hayatımın yarışında koşuyorum, sona doğru
İzlerimi bırakıyorum nemli toprakta, geceye yaslanarak..
Dedim ya, dalları olmayan ağaç gibiyim
Ha düştü, ha düşecek..
Sapsız üzüm misali
Akar hüznüm pırıl pırıl denize
Bir nevi mavilerine ulaşınca,
Huzura kavuşur umuduyla,
Dalıyorum inci taneleri bulmaya..
Görüyorum, lakin sarılamıyorum
Dedim ya ; dalları olmayan ağaç gibiyim
Kıvranışlarım yetmezmiş gibi
Uzanamıyorum ruhumdaki huzura….
Kayıt Tarihi : 6.9.2024 15:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!