Dedim Ya Şiiri - Bilgehan Emirşanoğlu

Közden, külü ayıran rüzgârdır.
Ateşi, yanmaktan caydıran sudur.

İnsanı, ottan ayıran insanlığıdır.
Otu, hayvanlar yiyorsa? Ot olmasındandır.

Hayvanı sevmeyenler, sevmeyi bilmeyenlerdir.
Hayvana değer verenler, insanı gerçek severler.

İlkbaharı, sonbahar yapan hazan yaprağıdır.
Yazı, kış yapan, içimize düşen ayaz soğuktur.

Kardan adamı, eritip bitiren güneştir.
Mert adamı,eritip bitiren mertliğidir.

Güneşi, tutmak isteyen aydır.
Ayı tutmak isteyen çobanyıldızıdır.

Ay, güneşi kırk yılda bir tutabilendir.
Çobanyıldızı da aya ezelden vurgundur.

Geceyi, gündüzden ayıran karanlıktır.
Karanlığa atılan aydınlığı arayandır.

Kurttu köpekten ayıran yalnızlığıdır.
Köpeği kurttan ayıran boş yere ulumasıdır.

Dosttu, dosttan ayıran kalleş arkadaşlardır.
Kalleşlerle, arkadaşlık edersen, sonu hüsrandır.

Arkadaş çoktur, dost tektir.
Arkadaşla, yenilir içilir yoldaşlık boştur.

Deli, doğruyu konuşunca deli derler.
Akıllı, düş konuşuyorum diye kandırır.

Akıllıyı, deli’ den ayıran cesaretsizliğidir.
Deliyi, deli eden, kurtulamadığı kara sevdasıdır.

Beni, aklımdan uzaklaştıran duygusallığımdır
Seni, benden uzaklaştıran aramızdaki farktır.

Ben, bir ormanda çalı kuşuyumdur.
Sen, o ormanın aslanısındır.

Dedim ya… Bizde fark var.
Bizi, bizden koparan farklar!

Sana Ülke’ni, Bayrağını unutturur Avrupalar.
Nice Ülkeler, Bayrağımı! Türkîye' mi unutturamazlar.

Güzel! Bayrağımı sevdirmiş dökülen kanlar.
Bayrak’ıma benim kanımı da versinler.

Ülkem'i, sevdiren eşsiz güzelliğidir.
Bizim! Ülkemiz eşsizdir, eşsiz kalacaktır…