Dedim ki "Güvenme!"
"Kalbini sakın verme!"
"Sakın ha sakın dinleme!"
"Beni dinle onu dinleme!"
"Kanma mucizesine!"
Ama dinlemedin beni yine,
Sağır oldun gerçeklere.
Hani mutluluğu seçmiştin?
Hani kendini sevmiştin?
Yine mi nefret edeceksin?
Yine mi küsüp gideceksin?
Bırak anlamasın
Anlamak istemedi de!
Kalbini dinleme!
Kaç kere yanılttı seni?
Unuttun mu?
Veda et sevmelere,
Veda et hayallere,
Sen gerçeğe ulaşamazsın. .
Çünkü seven sevilmez.
Çünkü kalbini gizlemeyen,
Mahkumdur ezilmeye.
Aldı ayaklarının altına kalbini
Bak, gör işte!
İstemedi ellerini,
Dinlemedi kalbinin sesini,
Farkın yok diğerleri gibisin
Güzel bir kadınsın sadece,
Gözlerin mi?
Sözlerin mi?
Sesin mi?
Bedenin mi?
Galiba bedenin,
Ne kadar söylersen söyle,
Güzel bir kadınsın sadece,
Duymaz içinde ki
Çırpınan kelebeğin sesini.
Ömrü kısa kelebeğin,
Yakındır ölecek.
Kanadı da boyalı zaten,
Rengi solmuştu,
O da utanmış,
Böyle bir çare bulmuş.
Ah güzel kadın
Keşke güzel olmasaydım de!
O zaman ulaşmak kolay olurdu
Gerçek sevene,
Sadece kalbin için gelene.
Ve gelmese de üzülmez
En azından seviliyorsun zannetmezdin...
Kayıt Tarihi : 28.2.2022 20:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!