Dedim Ki. Dedi Ki Şiiri - Zülfikar İz

Dedim ki; Beka'yı aleme bir yol gider taşlı,
Dedi ki; Alemi beka yolunda, gözler yaşlı,

Dedim ki; Bu gözlerle içilir, kevser şarabı,
Dedi ki; Ama güzelim dünya cennet serabı,

Dedim ki; Dünya her hali ile cehennem hali,
Dedi ki; Ukba'ya kadar dünyayı yaşasak bari,

Dedim ki; İki cihanda huzuru vermez hüda,
Dedi ki; Dünyanın lezzetinden çok zor ki cüda,

Dedim ki; Çekmeden zulüm, girmemişler cennete,
Dedi ki; Yeterli olmaz mı ki koysak niyete,

Dedim ki; Bilirsin ki niyetle hiç karın doymaz,
Dedi ki; Bilirim ama nefis işte uslanmaz,

Dedim ki; Nefsi uslandıran tek şey kara toprak,
Dedi ki; Ölümü unutturan yeşeren yaprak,

Dedim ki; Her an kapıyı çalar gizlenmiş ölüm,
Dedi ki; Eyvah, ne olur ki acaba son sözüm,

Dedim ki; Kazanma kuşağından kaybetme sakın,
Dedi ki; Böyle giderse acı hakikat yakın,

Dedim ki; Ver elini çıkalım beraber düze,
Dedi ki; Geceden nasıl akarım ki gündüze,

Dedim ki; Zalime karşı sende dik dur yanımda,
Dedi ki; Yola feda olsun canımda kanımda,

Dedim ki; Her daim muhtacız onun Rahmet'ine,
Dedi ki; Rabb'im kavuştursun bizi cennetine...