Dedim ki (2) Şiiri - Mehmet İslami

Görmüyormusun diyorlar
Bunu diyen körler bana
Pek çok şeyler söylüyorlar
Ebleh, dilsiz pirler bana

Sevgiler aç sevda toktur
İşte âşk yarası, doktor
Âşıklara gizli yoktur
Âşikârdır sırlar bana

Ehilsiz; iş aldığında
Emir; Nisa olduğunda
Hakikâtler solduğunda
Lâyık değil yerler bana

Hadîs-i Şerîf meâli
Sürüyüm derse ahali
Taşı tiksindirir hâli
Vur hançeri derler bana

Emri maruf eyledimse
Lôkmayı helâl yedimse
Sâlih amel işledimse
Kolaylaşır zorlar bana

Ömer isem adâlette
Âli isem azâmette
Bekir isem şecââtte
Yolu açar şarlar bana

Zinnureyn isem hâyâ
Mağara isem kayada!
İslâm işlenen oyada
Nakış, nakış parlar bana

Bil münkeri iş ettimse
Mürtedlerli boş ettimse
Mü’minleri hoş ettimse
Gıpta eder varlar bana

Faris-i hendeğin dibi
Ebû Zerr gıffari, gibi
İltifât ettiyse Nebî
Engel olmaz yarlar bana

İSLÂMİ der: varılacak
Hançer küfre vurulacak
Tek, tek amel sorulacak
Ayân, olur nurlar bana