Dedim Gönül Şiiri - Zekâi Budak

Kaç halkolmuş can varsa, onca huy var acunda
Gördüğün her güzele vurulma dedim gönül
El atına binenler yaya kalır sonunda
Başkasının tahtına kurulma dedim gönül

Anan baban atan var, bacın var kardaşın var
Gençliğin ümidin var, yaşanacak yaşın var
Taşı sıkacak gücün, iki el bir başın var
Koşup güzel peşinden yorulma dedim gönül

Her ilin örf adeti farklıdır diğerinden
Yadırganır birinde, birinde hoş görülen
Her şeyini bildiğin kendi ilin dururken
Elin güzellerine sarılma dedim gönül

Çalış çabala, arzda, zahmetsiz rahmet olmaz
Sakınım kanunudur: boş çıkan gayret olmaz
Ulema meclisinde nadânla sohbet olmaz
Eğri söz işitirsin darılma dedim gönül

(18.04.2006 - Lüleburgaz)