Dedim Dedi Şiiri - Adem Efiloğlu

Dedim; Sesimiz titrer, nazarında şaşarım,
Dedi; Eğer ürkeksen, sana nasıl koşarım.
/
Dedim; Talan olmakta, nefesim kor bağrında,
Dedi; Sanmam mevsimler, kanar durur çağrında.
/
Dedim; Aylardan Şubat, ya eserse sert rüzgâr,
Dedi; Her rüzigarda, aşk denilen bir sır var.
/
Dedim; Yağarsa eğer, başıma karlar düşer,
Dedi; Söylesene yar, aşkta hangi kar pişer.
/
Dedim; Aşk feryat eder, onda asırlar vardır,
Dedi; Aşka düşende, bilinmez sırlar vardır.
/
Dedim; Gecede saklı, vadettiğim saraylar,
Dedi; Tutkularımı, bozarsa hazan aylar.
/
Dedim; Sabır dağlarım, vuslatına dayanır,
Dedi; Canda can olan, zaten ona boyanır.
/
Dedim; Söyle şu candan, içeriye kaç yol var,
Dedi; Can olan cana, her mevsim bitmez bahar.
/
Dedim; Yolunda diken, varsa canıma batar,
Dedi; Cefa tendedir, acısı nerde tüter.
/
Dedim; Dumanın efkâr, genzimi fena yakar,
Dedi; Genzin nefesim, ateşiyle beni sar.
/
Dedim; Şu soluğumuz, nefesinle eş değer,
Dedi; Ah yar aklımı, alsan tek sana değer.
/
Dedim; Aklının aşka, söyle ihtiyaç mı var,
Dedi; Akıl gerek ki, yollarında hep nigâr.
/
Dedim; Senin şavkından, cihan uyanır tana,
Dedi; Onun kokusu, yol gösterir cihana.
/
Dedim; Aşkın ilmeği, çözülürse donarım,
Dedi; Bulduysam aşkı, hem donar hem yanarım.
/
Dedim; Yolunda canı, aşka vermesi gerek,
Dedi; Gönlünde olmak, aşka duyulan merak.
/
Dedim; Kördüğüm olmak, vardır ürkmüyor musun,
Dedi; Ömrüme ördüm, deme korkmuyor musun.
/
Dedim; Yüreğim yansa, çalkalanır o kalbin,
Dedi ; Yansın elbette, aşktır inan sahibin.
/
Dedim; Cana can katan, kalbimde atıyorsun,
Dedi ; Âdemi bildim, daha ne satıyorsun.
/
Âdem Efiloğlu