Dedim. Dedi 2 Şiiri - Mehmet İslami

Dedim Hurimisin, cennetten dedi
Dedim yârimisin gurbetten dedi
Dedim gönül sızın hasretten dedi
Dedim panzehiri, çok merâk dedi

Dedim bir kadeh var, içerim dedi
Dedim yaylalara, göçerim dedi
Dedim ektiğini, biçerim dedi
Dedim elindeki tek orak dedi

Dedim gönül şehrin, kalmıştır dedi
Dedim Mehemmedle, dolmuştur dedi
Dedim gülistanın, solmuştur dedi
Dedim sebebi ne, hep kurak dedi

Dedim ilâhî feyz, alamam dedi
Dedim âşka âşık, olamam dedi
Dedim tomurcuk gül, yolamam dedi
Dedim gülzarında hep çorak dedi

Dedim zûlumat var, aldırmam dedi
Dedim bu hicranı, kaldırmam dedi
Dedim ayrılığı, öldürmem dedi
Dedim münkesirlik, bana hak dedi

Dedim alnım açık, yüzün ak dedi
Dedim bu figânın, hep firâk dedi
Dedim bir mum olsun, sende yak dedi
Dedim neredeyim? bana bak, dedi

Dedim baktığımda dedi gördüğün
Dedim sensin dedi işte kördüğüm
Dedim İSLÂMİ kim? Dedi ördüğün
Dedim zülüflerin hep yaprak dedi