Dedim bu dünya beni tutuyor

gözlerin diyorum.
gözlerin,ne müthiş yorgunluk!
ey gövdesi aşka döşenmiş derviş,
dedim beni dünya tutuyor,
karşımda durup aklımı başımdan alsana.
başım dağılır,gönlüm genişler senin karşı duvarında.
içimden yeni biten çimenler geçer,
gök kendini yeniden yeni renklerle kurar,
başım dönmez,
içim bulanmaz senin bakışlarında.
dedim ellerinden tutarsam bırakmam seni
tövbe billah!
dedim seni sevmelerimi sığdıramıyorum bu cihana,
kalbin kadar müsait bir yer bulamadım daha!
gel gönlünü iki cihanda bana süresiz kirala
tüm sevmelerimi peşin öderim avucuna.
dedim sen, gözlerinden bi habersin,
kaşında gamzende gizi gizlemekte sin.
gözlerin diyorum.
gözlerin,ne müthiş yorgunluk!
bir yangına sararak içimde ki fırtınaya kat.
dedim bu dünya beni tutuyor
gel de sözlerim eski harflerle
kulağına kadim adını seslensin.