Bu dünyanın nimetleri kandırır insanı,
Gün gelir usandırırlar, sendeki bu canı,
Geri dönüş zordur başından alır aklını,
Nefis yoluna girme, gidemezsin dedim.
Düşünmedikçe bulamazsın doğruları,
Kulak ver anla, Hak’tan gelen çağrıları,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Her şey her verilen emanet, biz insanlara yaratılanlara Rabbimizden Allah kullarına yarattıklarına ne kadar merhametli, şefkatli.Bir nefesin değerini ödeyemezken ömründe.Gelip geçiciyken imtihanken bu dünya da yaşam ve verilenler..İnsanlar daim gafletteler ancak ölünce uyanırlar.Ozamanda geç olur.Anlamlıydı şiiriniz kutlarım.
İnsanız, elbet mükemmel olamayız. Yine de nefsimizin sesine değil de, güzelliklere ulaşmaya çabalamak gerek. Sevgiyle ve inançla...
Anlamlı şiirinizi yürekten kutluyorum Mehmet Bey. Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta