Dedim... Şiiri - Habibe Merih Atalay

🍃
Yeşeren Yapraklara
Kızaran Yapraklara
🍃
Sararan Bozaran Kararan
Kuruyup Savrulup Kavrulan
Yapraklara...

Sevinci Sevinç
Aşkı Aşk Hüzünü Hüzün
Öfkesi Öfke Matemi Matem yapan
Baktığım Battığım
Yapraklara...

Yapraklardan da bir Yaprak -ben-
Yapraktan da Yaprak Dünyalara dalarak
Yaprak yaşantısının her gün -bugün de-
Dalından ayrılışını sayıyor
Takvim Takvim...

Nice işe yaramıştır Nisanlar diyerek
Mayıslar Haziranlar Temmuzlar
Otuz -otuz bir- çeken
Üç Aylar Dört Aylar
Üç Beş Sekiz Aylar
Temelli yıllar...

Ve yıllanan Üzümün Nevbaharında
Sorarak...

Ne yıllanmış özümün harında...

Kayıtsız kalış
Küreksiz kalış
Anımsatarak...

Okyanuslarda...

Gelen yok
Giren çok...

Dehlizlere

Nice işe yarardı Ağustoslar
Eylüller Ekimler Kasımlar oysa
Bir Aralık dursa...

Durmaz
Verip veriştirir
Yeni Yıllar
Yapraklara...

Yeşerten Kızartan
Sarartan Bozartan
Karartan Kurutan
Savurup Kavurtan-dan-
Dilenir...

Bir tutam ellerini...

Gitmeden... Hele

Bir Görem Gözlerini

Hasreti velhasıl elinde değildir durdurmak
Durmak Zamanı Değildir
Dedim
Kara Kara..

Dedim işte
Değişecek mi bilmem
Dönüşecek mi düşenler...

Alacalı Düşüncelerle akıldan aka aka
Hücresinden Yaprağa
Özgürleşecek mi...

Bir Perçem
Öpüşecek mi
Rüzgârıyla Umut

Umut Dedim
Umut işte
Yine de umut
İlle de dedim
Bir Yaprak daha
Denedim
Tutuşturmayı dalına...

Yaktım Ocağı

Şubatın Martın beline kuşağı
Hu dedim doladım Yarına...

Yarene Huu

Söz nere ben ora dedim
Ya Sen Nere?
🍃