Dedim Şiiri - Osman Kaya Malatya

Dedim ağlayan kim derdin elinden,
Dedi çeşme olmuş iki gözümdür.
Dedim sararan ne kendi halinden,
Dedi sonbaharda solan yüzümdür.

Dedim o ne herkes umutla bakar,
Dedi abı hayat durmadan akar.
Dedim o nedir ki seveni yakar,
Dedi sevdam yüreğimde sızımdır.

Dedim sevda nedir tarifi nerde,
Dedi aşktır yakar çıkmıyor, serde.
Dedim ki kurtuluş varmı bu narda,
Dedi sevgi, vefa, sabır azimdir.

Dedim o nedir ki akıldan çıkmaz,
Dedi hoş muhabbet dinleyen bıkmaz.
Dedim o nedir ki gönüller yıkmaz,
Dedi baldan tatlı buruk sözümdür.

Dedim o nedir ki yadı güldürür,
Dedi vefasız yar aşık öldürür.
Dedim o nedir ki beni yıldırır,
Dedi tükenmeyen cilve nazımdır.

Dedim o nedir ki kulakta çınlar,
Dedi ezgi ağıt sevenler dinler.
Dedim o nedir ki dokunsan inler,
Dedi cefa dolu kırık sazımdır.

Dedim o kimdir ki herkese kanar,
Dedi saflar gördüğünü dost sanar.
Dedim o nedir ki derdinden yanar,
Dedi aşkın ile yanan özümdür.

Dedim kaya neden yazıp ağlıyor,
Dedi Hak aşığı coşup çağlıyor,
Dedim acep niye kara bağlıyor,
Dedi al ellerin kara bizimdir.