MEMLEKETİM ERMENEK DEDİYDİM
Dağları sevdim’’ yörük’’ dediler
Canım bir salkım üzüm çektiydi
‘’Azıcık olsun daha goruk’’ dediler
Bi cimcik keş sorduydum ‘’küflü’’ dediler
Bugara uğradıydım
Yalaktan bir avuç su içtim
Bir gıravata baktılar, bir bana
‘’Şeherden nasibini almamış’’ dediler
Bir gözele gönül verdiydim
‘’Bırak!’’ dediler
‘’Boya neyim bilmez
Eli püseli köylü’’ dediler
Yaylaların yolunu sordum
‘’Irak’’ dediler
‘’Arabam gider mi?’’ dedim
‘’Yolu yok’’ dediler
‘’Yaylalarda su var mı içmeye?’’ dedim
‘’Var, var soğuk’’ dediler
‘’Garpuzu goysan çatlatır’’ dediler
Dedim’’ Bari garpuz alam’’ ‘’Kabaktır tadı yok’’ dediler
Memleketimi sordular ‘’ Ermenek’’ dedim
Dediler ‘’ Ermenek nerdedir’’
Dedim ‘’ Angara’ya uzak yoldadır’’
‘’ Boş ver o zaman ‘’ dediler
Dedim ‘’ Daha cirit atarken sinek Akdeniz ovalarında
İlim irfan yuvasıydı Ermenek’’
Köyünde kurulmuştu medrese Antalya Antalya olmazdan evvel
Yollamıştı goca goca adamlar bırak Anakara’yı İstanbul’a saraya
Goca adamların herbiri giydi takkeyi oturdu koltuğa
Unuttu Hanya’yı Gonya’yı
Unuttu çarığı, kırdı saban düven kaytı, sattı öküzü
Bana dediler ‘’ Sen misin diyen hokkabaz’’
Dedim şiirler yazayım memleketimin dağına taşına
Dediler ‘’ Bırak, şiirden kim anlar’’
Dedim ‘’Ya, olur mu bu dağlar şiirsiz nasıl anlatılır?’’
Dediler ‘’ Dağları domuzlara devrettik, onlar düşündün
İbrahim ŞAHİN
Kayıt Tarihi : 16.12.2019 18:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!