Vardım gönül dağın yücelerine,
Engin ol sen vakit erken dediler.
Lutuf buyur varam yanına dedim,
İnan sen çok toysun daha erken dediler.
Dedim, çok uzakta erişilmezsin,
Evet, vuslat sabır ister dediler.
Varayım öpeyim elin eteğin,
Ey yola çık boyun görem dediler.
Libasımız ak mı kara mı olsun,
İnan görmeyen fark etmez dediler.
En sonunda ferman kıldım gönlüme,
Dedim ne deli ol, ne de divane,
İnat edip de yakma kendin beyhude,
Töre adet böyledir öğren dediler,
Ölüm, zulüm, çile vuslat sonun da.
Rica minnet boşuna etme dediler.
Ümran Özlük 2
Kayıt Tarihi : 21.8.2022 06:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Lutüf Veli hocamız için şiir yazmaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!