Vardım dost elinde çaylar kurumuş
Dertlidir hiç yüzü gülmez dediler.
Girdim gül bağına goncalar solmuş
Bu ne sırdır kimse bilmez dediler.
Meşkine dalarak aşkıyla yandım
Terk edip benliği esrara daldım
Kesildi nefesim ölmüşüm sandım
Sırra kadem basan ölmez dediler.
Geçmişe baktım ki, etmişim iflas
Yüreğim yansa da tutamadım yas
Yorgun düştüm artık kalmadı ihlas
Aşıklar yolundan, yılmaz dediler.
Gönül dostlarından selam getirdim
Sevdaya tutuldum ömrüm bitirdim
Gül almaya gittim diken getirdim
Aşk bağında güller solmaz dediler.
Muhabbet bağında huzura erdim
Aşk sarhoşu oldum tükendi derdim
Bir dostun eline gönlümü verdim
Bu yolda ben ve sen olmaz dediler.
Bu dünyaya gönül vermek beladır
Hükmeden cihana yüce Mevlamdır
Doğuşun ezandır sonun saladır
Bu saltanat sana kalmaz dediler.
Kayıt Tarihi : 1.10.2010 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şöyleki bir dizede 'Şeytan' sözüyle başlanıp, 'RAHMAN' lafzının küçük harfle başlayıp o lafızdan sonra gelmesi makul değildi.
Aslında şiir güzelliklerin dile gelmesidir.Kötüyü çirkini şiirin satırlarına taşımamak gerekir diye düşünüyorum, tabi mümkün oldukça. En kalbi tebriklerimle.
TÜM YORUMLAR (15)